Jump to content

vnutit

From Wiktionary, the free dictionary

Czech

[edit]

Etymology

[edit]

From v- +‎ nutit.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈvnucɪt]
  • Hyphenation: vnu‧tit

Verb

[edit]

vnutit pf (perfective vnucovat)

  1. to impose

Conjugation

[edit]
Conjugation of vnutit
infinitive vnutit, vnutiti active adjective vnutivší
verbal noun vnucení passive adjective vnucený
present forms indicative imperative
singular plural singular plural
1st person vnutím vnutíme vnuťme
2nd person vnutíš vnutíte vnuť vnuťte
3rd person vnutí vnutí

The verb vnutit does not have present tense and the present forms are used to express future only.

participles past participles passive participles
singular plural singular plural
masculine animate vnutil vnutili vnucen vnuceni
masculine inanimate vnutily vnuceny
feminine vnutila vnucena
neuter vnutilo vnutila vnuceno vnucena
transgressives present past
masculine singular vnutiv
feminine + neuter singular vnutivši
plural vnutivše

Further reading

[edit]
  • vnutiti”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
  • vnutiti”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
  • vnutit”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025