vitám
Hungarian
[edit]Etymology
[edit]vita (“discussion, argument”) + -m (“my”, possessive suffix)
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]vitám
Declension
[edit]| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | vitám | — |
| accusative | vitámat | — |
| dative | vitámnak | — |
| instrumental | vitámmal | — |
| causal-final | vitámért | — |
| translative | vitámmá | — |
| terminative | vitámig | — |
| essive-formal | vitámként | — |
| essive-modal | vitámul | — |
| inessive | vitámban | — |
| superessive | vitámon | — |
| adessive | vitámnál | — |
| illative | vitámba | — |
| sublative | vitámra | — |
| allative | vitámhoz | — |
| elative | vitámból | — |
| delative | vitámról | — |
| ablative | vitámtól | — |
| non-attributive possessive - singular |
vitámé | — |
| non-attributive possessive - plural |
vitáméi | — |