verwoorden
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]verwoorden
Conjugation
[edit]| Conjugation of verwoorden (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verwoorden | |||
| past singular | verwoordde | |||
| past participle | verwoord | |||
| infinitive | verwoorden | |||
| gerund | verwoorden n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verwoord | verwoordde | ||
| 2nd person sing. (jij) | verwoordt, verwoord2 | verwoordde | ||
| 2nd person sing. (u) | verwoordt | verwoordde | ||
| 2nd person sing. (gij) | verwoordt | verwoordde | ||
| 3rd person singular | verwoordt | verwoordde | ||
| plural | verwoorden | verwoordden | ||
| subjunctive sing.1 | verwoorde | verwoordde | ||
| subjunctive plur.1 | verwoorden | verwoordden | ||
| imperative sing. | verwoord | |||
| imperative plur.1 | verwoordt | |||
| participles | verwoordend | verwoord | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||