verwoestijnen
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From woestijn (“desert”) + ver- -en.
Verb
[edit]verwoestijnen
- (intransitive) to desertify
Conjugation
[edit]| Conjugation of verwoestijnen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verwoestijnen | |||
| past singular | verwoestijnde | |||
| past participle | verwoestijnd | |||
| infinitive | verwoestijnen | |||
| gerund | verwoestijnen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verwoestijn | verwoestijnde | ||
| 2nd person sing. (jij) | verwoestijnt, verwoestijn2 | verwoestijnde | ||
| 2nd person sing. (u) | verwoestijnt | verwoestijnde | ||
| 2nd person sing. (gij) | verwoestijnt | verwoestijnde | ||
| 3rd person singular | verwoestijnt | verwoestijnde | ||
| plural | verwoestijnen | verwoestijnden | ||
| subjunctive sing.1 | verwoestijne | verwoestijnde | ||
| subjunctive plur.1 | verwoestijnen | verwoestijnden | ||
| imperative sing. | verwoestijn | |||
| imperative plur.1 | verwoestijnt | |||
| participles | verwoestijnend | verwoestijnd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||