verslapen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From ver- +‎ slapen.

Pronunciation

[edit]
  • Rhymes: -aːpən
  • IPA(key): /ˌvərˈslaː.pə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ver‧sla‧pen

Verb

[edit]

verslapen

  1. (reflexive) to oversleep

Conjugation

[edit]
Conjugation of verslapen (strong class 7, prefixed)
infinitive verslapen
past singular versliep
past participle verslapen
infinitive verslapen
gerund verslapen n
present tense past tense
1st person singular verslaap versliep
2nd person sing. (jij) verslaapt, verslaap2 versliep
2nd person sing. (u) verslaapt versliep
2nd person sing. (gij) verslaapt versliept
3rd person singular verslaapt versliep
plural verslapen versliepen
subjunctive sing.1 verslape versliepe
subjunctive plur.1 verslapen versliepen
imperative sing. verslaap
imperative plur.1 verslaapt
participles verslapend verslapen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Participle

[edit]

verslapen

  1. past participle of verslapen

Declension

[edit]
Declension of verslapen
uninflected verslapen
inflected verslapen
positive
predicative/adverbial verslapen
indefinite m./f. sing. verslapen
n. sing. verslapen
plural verslapen
definite verslapen
partitive verslapens