vermalen

Dutch

Etymology

From ver- +‎ malen (“to grind”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌvərˈmaːlə(n)/, /ˌvɛrˈmaː.lə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ver‧ma‧len
• Rhymes: -aːlən

Verb

vermalen

1. to grind, crush, pulverize

Conjugation

Conjugation of vermalen (weak with strong past participle, prefixed)
infinitive	vermalen
past singular	vermaalde
past participle	vermalen
infinitive	vermalen
gerund	vermalen n
	present tense	past tense
1st person singular	vermaal	vermaalde
2nd person sing. (jij)	vermaalt, vermaal2	vermaalde
2nd person sing. (u)	vermaalt	vermaalde
2nd person sing. (gij)	vermaalt	vermaalde
3rd person singular	vermaalt	vermaalde
plural	vermalen	vermaalden
subjunctive sing.1	vermale	vermaalde
subjunctive plur.1	vermalen	vermaalden
imperative sing.	vermaal
imperative plur.1	vermaalt
participles	vermalend	vermalen
1) Archaic. 2) In case of inversion.