verkrachting

Dutch

Etymology

From verkrachten +‎ -ing.

Pronunciation

• IPA^(key): /vər.ˈkrɑx.tɪŋ/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ver‧krach‧ting

Noun

verkrachting f (plural verkrachtingen, diminutive verkrachtingetje n or verkrachtinkje n)

1. rape

Derived terms

• groepsverkrachting
• verkrachtingscultuur