verik

Hungarian

Etymology

ver +‎ -ik (personal suffix)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈvɛrik]
• Hyphenation: ve‧rik

Verb

verik

1. third-person plural indicative present definite of ver

Volapük

Adjective

verik

1. absolute, true

Declension

Declension of verik

	positive		comparative		superlative
preceding noun	verik		verikum		verikün
separated	singular	plural	singular	plural	singular	plural
nominative	verik	veriks	verikum	verikums	verikün	veriküns
genitive	verika	verikas	verikuma	verikumas	veriküna	verikünas
dative	verike	verikes	verikume	verikumes	veriküne	verikünes
accusative	veriki	verikis	verikumi	verikumis	veriküni	verikünis
predicative	veriku	verikus	verikumu	verikumus	verikünu	verikünus
vocative	o verik!	o veriks!	o verikum!	o verikums!	o verikün!	o veriküns!