verheerlijken
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]verheerlijken
- to glorify
Conjugation
[edit]| Conjugation of verheerlijken (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verheerlijken | |||
| past singular | verheerlijkte | |||
| past participle | verheerlijkt | |||
| infinitive | verheerlijken | |||
| gerund | verheerlijken n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verheerlijk | verheerlijkte | ||
| 2nd person sing. (jij) | verheerlijkt, verheerlijk2 | verheerlijkte | ||
| 2nd person sing. (u) | verheerlijkt | verheerlijkte | ||
| 2nd person sing. (gij) | verheerlijkt | verheerlijkte | ||
| 3rd person singular | verheerlijkt | verheerlijkte | ||
| plural | verheerlijken | verheerlijkten | ||
| subjunctive sing.1 | verheerlijke | verheerlijkte | ||
| subjunctive plur.1 | verheerlijken | verheerlijkten | ||
| imperative sing. | verheerlijk | |||
| imperative plur.1 | verheerlijkt | |||
| participles | verheerlijkend | verheerlijkt | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||