verdrievoudigen
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From drievoudig + ver- -en.
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]verdrievoudigen
- to triple
Conjugation
[edit]| Conjugation of verdrievoudigen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verdrievoudigen | |||
| past singular | verdrievoudigde | |||
| past participle | verdrievoudigd | |||
| infinitive | verdrievoudigen | |||
| gerund | verdrievoudigen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verdrievoudig | verdrievoudigde | ||
| 2nd person sing. (jij) | verdrievoudigt, verdrievoudig2 | verdrievoudigde | ||
| 2nd person sing. (u) | verdrievoudigt | verdrievoudigde | ||
| 2nd person sing. (gij) | verdrievoudigt | verdrievoudigde | ||
| 3rd person singular | verdrievoudigt | verdrievoudigde | ||
| plural | verdrievoudigen | verdrievoudigden | ||
| subjunctive sing.1 | verdrievoudige | verdrievoudigde | ||
| subjunctive plur.1 | verdrievoudigen | verdrievoudigden | ||
| imperative sing. | verdrievoudig | |||
| imperative plur.1 | verdrievoudigt | |||
| participles | verdrievoudigend | verdrievoudigd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||