varbi

Esperanto

Etymology

Derived from German werben, ultimately from Proto-Germanic *hwerbaną (“to turn; to move; to change”). Compare Dutch werven (“to recruit”), English wharve (“to turn over”), Swedish värva (“to recruit”), Russian вербова́ть (verbovátʹ, “to recruit, enlist”), Polish werbować (“to recruit, enroll”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): [ˈvarbi]
• Rhymes: -arbi
• Hyphenation: var‧bi

Verb

varbi (present varbas, past varbis, future varbos, conditional varbus, volitive varbu)

1. to recruit

Conjugation

Conjugation of varbi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		varbas		varbis		varbos
active participle		varbanta	varbantaj	varbinta	varbintaj	varbonta	varbontaj
	acc.	varbantan	varbantajn	varbintan	varbintajn	varbontan	varbontajn
passive participle		varbata	varbataj	varbita	varbitaj	varbota	varbotaj
	acc.	varbatan	varbatajn	varbitan	varbitajn	varbotan	varbotajn
nominal active participle		varbanto	varbantoj	varbinto	varbintoj	varbonto	varbontoj
	acc.	varbanton	varbantojn	varbinton	varbintojn	varbonton	varbontojn
nominal passive participle		varbato	varbatoj	varbito	varbitoj	varboto	varbotoj
	acc.	varbaton	varbatojn	varbiton	varbitojn	varboton	varbotojn
adverbial active participle		varbante		varbinte		varbonte
adverbial passive participle		varbate		varbite		varbote
		infinitive	varbi	imperative	varbu	conditional	varbus

Derived terms

• varbiĝi (to enlist)

See also

• dungi (“to employ”)

Sicilian

Noun

varbi

1. plural of varba