vanzelfsprekend

Dutch

Etymology

Present participle from vanzelf spreken.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɑn.zɛlfˈspreː.kənt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: van‧zelf‧spre‧kend

Adjective

vanzelfsprekend (comparative vanzelfsprekender, superlative vanzelfsprekendst)

1. self-evident, evidently, obviously

   Het is vanzelfsprekend dat water nat is. ― It is self-evident that water is wet.

   Het antwoord op de vraag was vanzelfsprekend voor iedereen. ― The answer to the question was obvious to everyone.

   Het feit dat de aarde rond is, is vanzelfsprekend voor moderne wetenschappers. ― The fact that the earth is round is evident to modern scientists.

2. (to be) taken for granted, natural

   In een gezonde relatie is wederzijds respect vanzelfsprekend. ― In a healthy relationship, mutual respect is taken for granted.

   In deze moderne tijd is snel internet bijna vanzelfsprekend geworden. ― In this modern age, fast internet has become almost natural.

   Voor de meeste mensen is ademen vanzelfsprekend, tot je er problemen mee krijgt. ― Breathing is taken for granted for most people, until they encounter problems with it.

Declension

Declension of vanzelfsprekend
uninflected	vanzelfsprekend
inflected	vanzelfsprekende
comparative	vanzelfsprekender
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		vanzelfsprekend	vanzelfsprekender	het vanzelfsprekendst het vanzelfsprekendste
indefinite	m./f. sing.	vanzelfsprekende	vanzelfsprekendere	vanzelfsprekendste
	n. sing.	vanzelfsprekend	vanzelfsprekender	vanzelfsprekendste
	plural	vanzelfsprekende	vanzelfsprekendere	vanzelfsprekendste
definite		vanzelfsprekende	vanzelfsprekendere	vanzelfsprekendste
partitive		vanzelfsprekends	vanzelfsprekenders	—

Derived terms

• vanzelfsprekendheid