Jump to content

välinpitämätön

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

välin +‎ pitämätön. First attested in Frans Ferdinand Ahlman: Ruotsalais-suomalainen sanakirja ("Swedish-Finnish Dictionary", 1865).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈʋælinˌpitæmætøn/, [ˈʋælimˌpit̪æˌmæt̪ø̞n]
  • Rhymes: -ætøn
  • Hyphenation(key): välin‧pitä‧mä‧tön

Adjective

[edit]

välinpitämätön (comparative välinpitämättömämpi, superlative välinpitämättömin)

  1. indifferent

Declension

[edit]
Possessive forms of välinpitämätön (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
third-person possessor
singular plural
nominative välinpitämättömänsä välinpitämättömänsä
accusative nom. välinpitämättömänsä välinpitämättömänsä
gen. välinpitämättömänsä
genitive välinpitämättömänsä välinpitämättömiensä
välinpitämätöntensä rare
partitive välinpitämätöntään
välinpitämätöntänsä
välinpitämättömiään
välinpitämättömiänsä
inessive välinpitämättömässään
välinpitämättömässänsä
välinpitämättömissään
välinpitämättömissänsä
elative välinpitämättömästään
välinpitämättömästänsä
välinpitämättömistään
välinpitämättömistänsä
illative välinpitämättömäänsä välinpitämättömiinsä
adessive välinpitämättömällään
välinpitämättömällänsä
välinpitämättömillään
välinpitämättömillänsä
ablative välinpitämättömältään
välinpitämättömältänsä
välinpitämättömiltään
välinpitämättömiltänsä
allative välinpitämättömälleen
välinpitämättömällensä
välinpitämättömilleen
välinpitämättömillensä
essive välinpitämättömänään
välinpitämättömänänsä
välinpitämättöminään
välinpitämättöminänsä
translative välinpitämättömäkseen
välinpitämättömäksensä
välinpitämättömikseen
välinpitämättömiksensä
abessive välinpitämättömättään
välinpitämättömättänsä
välinpitämättömittään
välinpitämättömittänsä
instructive
comitative välinpitämättömineen
välinpitämättöminensä

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]