vátryggja
Appearance
Icelandic
[edit]Verb
[edit]vátryggja (weak verb, third-person singular past indicative vátryggði, supine vátryggt)
- to insure [with accusative]
Conjugation
[edit]vátryggja — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að vátryggja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
vátryggt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
vátryggjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég vátryggi | við vátryggjum | present (nútíð) |
ég vátryggi | við vátryggjum |
þú vátryggir | þið vátryggið | þú vátryggir | þið vátryggið | ||
hann, hún, það vátryggir | þeir, þær, þau vátryggja | hann, hún, það vátryggi | þeir, þær, þau vátryggi | ||
past (þátíð) |
ég vátryggði | við vátryggðum | past (þátíð) |
ég vátryggði | við vátryggðum |
þú vátryggðir | þið vátryggðuð | þú vátryggðir | þið vátryggðuð | ||
hann, hún, það vátryggði | þeir, þær, þau vátryggðu | hann, hún, það vátryggði | þeir, þær, þau vátryggðu | ||
imperative (boðháttur) |
vátrygg (þú) | vátryggið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
vátryggðu | vátryggiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
vátryggjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að vátryggjast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
vátryggst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
vátryggjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég vátryggist | við vátryggjumst | present (nútíð) |
ég vátryggist | við vátryggjumst |
þú vátryggist | þið vátryggist | þú vátryggist | þið vátryggist | ||
hann, hún, það vátryggist | þeir, þær, þau vátryggjast | hann, hún, það vátryggist | þeir, þær, þau vátryggist | ||
past (þátíð) |
ég vátryggðist | við vátryggðumst | past (þátíð) |
ég vátryggðist | við vátryggðumst |
þú vátryggðist | þið vátryggðust | þú vátryggðist | þið vátryggðust | ||
hann, hún, það vátryggðist | þeir, þær, þau vátryggðust | hann, hún, það vátryggðist | þeir, þær, þau vátryggðust | ||
imperative (boðháttur) |
vátryggst (þú) | vátryggist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
vátryggstu | vátryggisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
vátryggður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)