utożsamić

Polish

Etymology

From u- +‎ tożsamy +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.tɔʂˈsa.mit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -amit͡ɕ
• Syllabification: u‧toż‧sa‧mić

Verb

utożsamić pf (imperfective utożsamiać)

1. (transitive) to identify, to equate
2. (reflexive with się) to relate, to identify oneself [with z (+ instrumental) ‘with something’]

Conjugation

Conjugation of utożsamić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		utożsamić
future tense	1st	utożsamię			utożsamimy
	2nd	utożsamisz			utożsamicie
	3rd	utożsami			utożsamią
	impersonal	utożsami się
past tense	1st	utożsamiłem, -(e)m utożsamił	utożsamiłam, -(e)m utożsamiła	utożsamiłom, -(e)m utożsamiło	utożsamiliśmy, -(e)śmy utożsamili	utożsamiłyśmy, -(e)śmy utożsamiły
	2nd	utożsamiłeś, -(e)ś utożsamił	utożsamiłaś, -(e)ś utożsamiła	utożsamiłoś, -(e)ś utożsamiło	utożsamiliście, -(e)ście utożsamili	utożsamiłyście, -(e)ście utożsamiły
	3rd	utożsamił	utożsamiła	utożsamiło	utożsamili	utożsamiły
	impersonal	utożsamiono
conditional	1st	utożsamiłbym, bym utożsamił	utożsamiłabym, bym utożsamiła	utożsamiłobym, bym utożsamiło	utożsamilibyśmy, byśmy utożsamili	utożsamiłybyśmy, byśmy utożsamiły
	2nd	utożsamiłbyś, byś utożsamił	utożsamiłabyś, byś utożsamiła	utożsamiłobyś, byś utożsamiło	utożsamilibyście, byście utożsamili	utożsamiłybyście, byście utożsamiły
	3rd	utożsamiłby, by utożsamił	utożsamiłaby, by utożsamiła	utożsamiłoby, by utożsamiło	utożsamiliby, by utożsamili	utożsamiłyby, by utożsamiły
	impersonal	utożsamiono by
imperative	1st	niech utożsamię			utożsammy
	2nd	utożsam			utożsamcie
	3rd	niech utożsami			niech utożsamią
passive adjectival participle		utożsamiony	utożsamiona	utożsamione	utożsamieni	utożsamione
anterior adverbial participle		utożsamiwszy
verbal noun		utożsamienie

Further reading

• utożsamić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• utożsamić in Polish dictionaries at PWN