Jump to content

utanmaq

From Wiktionary, the free dictionary

Azerbaijani

[edit]
Other scripts
Cyrillic утанмаг
Abjad اوتانماق

Etymology

[edit]

From Proto-Common Turkic *ubun (“shame”) +‎ -an.[1] Cognate with Turkish utanmak.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /utɑnˈmɑχ/, [utɑˈmːɑχ]
  • Hyphenation: ut‧an‧maq

Verb

[edit]

utanmaq

  1. (intransitive, with ablative) to feel shy or uncomfortable
    Soruşmaqdan utanma. ― Don't be shy to ask.
  2. (intransitive, with ablative) to feel ashamed
    Synonym: xəcalət çəkmək
    Utanım sənin yerinə! ― Shame on you! (literally, “May I be ashamed in your place!”)

Conjugation

[edit]
Conjugation of utanmaq
positive
subject non-past participle utanan
subject past participle utanmış
subject future definite participle utanacaq
non-subject future participle (mənim +) utanacağım (sənin +) utanacağın (onun +) utanacağı (bizim +) utanacağımız (sizin +) utanacağınız (onların +) utanacağı or utanacaqları
non-subject past participle (mənim +) utandığım (sənin +) utandığın (onun +) utandığı (bizim +) utandığımız (sizin +) utandığınız (onların +) utandığı or utandıqları
converb utanıb
general temporal participle utananda
participle of intensification utandıqca
specific temporal participle utanarkən
reduplicated participle utana-utana
modal participle utanaraq
infinitive utanmaq
verbal noun utanma
singular plural
first second third first second third
indicative present simple utanıram utanırsan utanır utanırıq utanırsınız utanırlar
perfect 1 utanmışam utanmısan,
utanmışsan* 		utanmışdır utanmışıq utanmısınız,
utanmışsınız* 		utanmışlar
perfect 2 – utanıbsan utanıb(dır) – utanıbsınız utanıb(dır)lar
past simple utandım utandın utandı utandıq utandınız utandılar
continuous utanırdım utanırdın utanırdı utanırdıq utanırdınız utanırdılar
perfect utanmışdım utanmışdın utanmışdı utanmışdıq utanmışdınız utanmışdılar
future definite utanacağam utanacaqsan utanacaq utanacağıq utanacaqsınız utanacaqlar
indefinite utanaram utanarsan utanar utanarıq utanarsınız utanarlar
future-in-the-past definite utanacaqdım utanacaqdın utanacaqdı utanacaqdıq utanacaqdınız utanacaqdılar
indefinite utanardım utanardın utanardı utanardıq utanardınız utanardılar
conditional present utansam utansan utansa utansaq utansanız utansalar
past utansaydım utansaydın utansaydı utansaydıq utansaydınız utansaydılar
subjunctive utanam utanasan utana utanaq utanasınız utanalar
hortative utanasıyam utanasısan utanasıdır utanasıyıq utanasısınız utanasıdırlar
obligational present utanmalıyam utanmalısan utanmalıdır utanmalıyıq utanmalısınız utanmalıdırlar
past utanmalıydım utanmalıydın utanmalıydı utanmalıydıq utanmalıydınız utanmalıydılar
evidential present utanırmışam utanırmışsan utanırmış utanırmışıq utanırmışsınız utanırmışlar
past utanıbmışam utanıbmışsan utanıbmış utanıbmışıq utanıbmışsınız utanıbmışlar
imperative utanım utan utansın utanaq,
utanalım* 		utanın utansınlar
negative
subject non-past participle utanmayan
subject past participle utanmamış
subject future definite participle utanmayacaq
non-subject future participle (mənim +) utanmayacağım (sənin +) utanmayacağın (onun +) utanmayacağı (bizim +) utanmayacağımız (sizin +) utanmayacağınız (onların +) utanmayacağı or utanmayacaqları
non-subject participle (mənim +) utanmadığım (sənin +) utanmadığın (onun +) utanmadığı (bizim +) utanmadığımız (sizin +) utanmadığınız (onların +) utanmadığı or utanmadıqları
negative converb -
caritive converb utanmadan
general temporal participle utanmayanda
participle of intensification utanmadıqca
specific temporal participle utanmayarkən
modal participle utanmayaraq
infinitive utanmamaq
singular plural
first second third first second third
indicative present simple utanmıram utanmırsan utanmır utanmırıq utanmırsınız utanmırlar
perfect 1 utanmamışam utanmamısan,
utanmamışsan* 		utanmamış utanmamışıq utanmamısınız,
utanmamışsınız* 		utanmamışlar
perfect 2 – utanmayıbsan utanmayıb(dır) – utanmayıbsınız utanmayıb(dır)lar
past simple utanmadım utanmadın utanmadı utanmadıq utanmadınız utanmadılar
continuous utanmırdım utanmırdın utanmırdı utanmırdıq utanmırdınız utanmırdılar
perfect utanmamışdım utanmamışdın utanmamışdı utanmamışdıq utanmamışdınız utanmamışdılar
future definite utanmayacağam utanmayacaqsan utanmayacaq utanmayacağıq utanmayacaqsınız utanmayacaqlar
indefinite utanmaram utanmarsan,
utanmazsan 		utanmaz utanmarıq utanmarsınız, utanmazsınız utanmazlar
future-in-the-past definite utanmayacaqdım utanmayacaqdın utanmayacaqdı utanmayacaqdıq utanmayacaqdınız utanmayacaqdılar
indefinite utanmazdım utanmazdın utanmazdı utanmazdıq utanmazdınız utanmazdılar
conditional present utanmasam utanmasan utanmasa utanmasaq utanmasanız utanmasalar
past utanmasaydım utanmasaydın utanmasaydı utanmasaydıq utanmasaydınız utanmasaydılar
subjunctive utanmayam utanmayasan utanmaya utanmayaq utanmayasınız utanmayalar
hortative utanmayasıyam utanmayasısan utanmayası utanmayasıyıq utanmayasısınız utanmayasılar
obligational present utanmamalıyam utanmamalısan utanmamalı utanmamalıyıq utanmamalısınız utanmamalılar
past utanmamalıydım utanmamalıydın utanmamalıydı utanmamalıydıq utanmamalıydınız utanmamalıydılar
evidential present utanmayırmışam utanmayırmışsan utanmayırmış utanmayırmışıq utanmayırmışsınız utanmayırmışlar
past utanmayıbmışam utanmayıbmışsan utanmayıbmış utanmayıbmışıq utanmayıbmışsınız utanmayıbmışlar
imperative utanmayım utanma utanmasın utanmayaq
utanmayalım* 		utanmayın utanmasınlar
negative potential
subject non-past participle utanammayan
subject future definite participle utanammayacaq
non-subject participle (mənim +) utanammadığım (sənin +) utanammadığın (onun +) utanammadığı (bizim +) utanammadığımız (sizin +) utanammadığınız (onların +) utanammadığı or utanammadıqları
converb -
caritive converb utanammadan
general temporal participle utanammayanda
participle of intensification utanammadıqca
specific temporal participle utanammayarkən
modal participle utanammayaraq
infinitive utanammamaq
singular plural
first second third first second third
indicative present simple utanammıram utanammırsan utanammır utanammırıq utanammırsınız utanammırlar
perfect 1 utanammamışam utanammamısan,
utanammamışsan* 		utanammamışdır utanammamışıq utanammamısınız,
utanammamışsınız* 		utanammaşmılar
perfect 2 – utanammayıbsan utanammayıb(dır) – utanammayıbsınız utanammayıb(dır)lar
past simple utanammadım utanammadın utanammadı utanammadıq utanammadınız utanammadılar
continuous utanammırdım utanammırdın utanammırdı utanammırdıq utanammırdınız utanammırdılır
perfect utanammamışdım utanammamışdın utanammamışdı utanammamışdıq utanammamışdınız utanammamışdılar
future definite utanammayacağam utanammayacaqsan utanammayacaq utanammayacağıq utanammayacaqsınız utanammayacaqlar
indefinite utanammaram utanammarsan,
utanammazsan 		utanammaz utanammarıq utanammarsınız,
utanammazsınız 		utanammazlar
future-in-the-past definite utanammayacaqdım utanammayacaqdın utanammayacaqdı utanammayacaqdıq utanammayacaqdınız utanammayacaqdılar
indefinite utanammazdım utanammazdın utanammazdı utanammazdıq utanammazdınız utanammazdılar
conditional present utanammasam utanammasan utanammasa utanammasaq utanammasanız utanammasalar
past utanammasaydım utanammasaydın utanammasaydı utanammasaydıq utanammasaydınız utanammasaydılar
subjunctive utanammayam utanammayasan utanammaya utanammayaq utanammayasınız utanammayalar
imperative utanammayım utanamma utanammasın utanammayaq utanammayın utanammasınlar
* dated or highly formal

Derived terms

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*ubut”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Crimean Tatar

[edit]
Other scripts
Cyrillic утанмакъ
Roman

Etymology

[edit]

Cognate with Turkish utanmak.

Pronunciation

[edit]
  • Hyphenation: u‧tan‧maq

Verb

[edit]

utanmaq

  1. to get embarrassed

Conjugation

[edit]
Conjugation of utanmaq (Northern)
infinitive utanmaq non-future participle utanğan
gerund utanma future participle utanacaq
repeated gerund1) utana way of doing utanıp
temporal gerund utanyatırğanda
singular plural
first second third first second third
indicative present simple utanırman utanırsıñ utanır utanırmız utanırsız utanırlar
continuous utanam utanasıñ utana utanamız utanasıñız utanalar
perfect utanğaman utanğasıñ utanğan utanğamız utanğasız utanğanlar
past simple utandım utandıñ utandı utandıq utandıñız utandılar
continuous utanadım utanadıñ utanadı utanadıq utanadıñız utanadılar
future utanacakman utanacaksıñ utanacak utanacakmız utanacaksıñız utanacaklar
conditional utansam utansañ utansa utansaq utansañız utansalar
optative utanayım utanasıñ utana utanayıq utanasız utanalar
imperative – utan – – utanın –

1)Only used for repeatings of a verb.

[edit]

References

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=utanmaq&oldid=83972810"