usprawiedliwić

Polish

Etymology

From u- +‎ sprawiedliwy +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.spra.vjɛˈdli.vit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ivit͡ɕ
• Syllabification: u‧spra‧wie‧dli‧wić

Verb

usprawiedliwić pf (imperfective usprawiedliwiać)

1. (transitive) to justify, to legitimize, to validate (to provide an acceptable explanation for)

   Synonym: uzasadnić

2. (transitive) to justify, to excuse (to give reasons for someone's actions; to make an argument to prove that someone is in the right)

   Synonyms: uzasadnić, wyjaśnić

3. (reflexive with się) to justify oneself, to excuse oneself (to give reasons for one's actions; to make an argument to prove that one is in the right)

Conjugation

Conjugation of usprawiedliwić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		usprawiedliwić
future tense	1st	usprawiedliwię			usprawiedliwimy
	2nd	usprawiedliwisz			usprawiedliwicie
	3rd	usprawiedliwi			usprawiedliwią
	impersonal	usprawiedliwi się
past tense	1st	usprawiedliwiłem, -(e)m usprawiedliwił	usprawiedliwiłam, -(e)m usprawiedliwiła	usprawiedliwiłom, -(e)m usprawiedliwiło	usprawiedliwiliśmy, -(e)śmy usprawiedliwili	usprawiedliwiłyśmy, -(e)śmy usprawiedliwiły
	2nd	usprawiedliwiłeś, -(e)ś usprawiedliwił	usprawiedliwiłaś, -(e)ś usprawiedliwiła	usprawiedliwiłoś, -(e)ś usprawiedliwiło	usprawiedliwiliście, -(e)ście usprawiedliwili	usprawiedliwiłyście, -(e)ście usprawiedliwiły
	3rd	usprawiedliwił	usprawiedliwiła	usprawiedliwiło	usprawiedliwili	usprawiedliwiły
	impersonal	usprawiedliwiono
conditional	1st	usprawiedliwiłbym, bym usprawiedliwił	usprawiedliwiłabym, bym usprawiedliwiła	usprawiedliwiłobym, bym usprawiedliwiło	usprawiedliwilibyśmy, byśmy usprawiedliwili	usprawiedliwiłybyśmy, byśmy usprawiedliwiły
	2nd	usprawiedliwiłbyś, byś usprawiedliwił	usprawiedliwiłabyś, byś usprawiedliwiła	usprawiedliwiłobyś, byś usprawiedliwiło	usprawiedliwilibyście, byście usprawiedliwili	usprawiedliwiłybyście, byście usprawiedliwiły
	3rd	usprawiedliwiłby, by usprawiedliwił	usprawiedliwiłaby, by usprawiedliwiła	usprawiedliwiłoby, by usprawiedliwiło	usprawiedliwiliby, by usprawiedliwili	usprawiedliwiłyby, by usprawiedliwiły
	impersonal	usprawiedliwiono by
imperative	1st	niech usprawiedliwię			usprawiedliwmy
	2nd	usprawiedliw			usprawiedliwcie
	3rd	niech usprawiedliwi			niech usprawiedliwią
passive adjectival participle		usprawiedliwiony	usprawiedliwiona	usprawiedliwione	usprawiedliwieni	usprawiedliwione
anterior adverbial participle		usprawiedliwiwszy
verbal noun		usprawiedliwienie

Derived terms

(adjectives):

• usprawiedliwiony

(nouns):

• usprawiedliwienie

Further reading

• usprawiedliwić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• usprawiedliwić się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• usprawiedliwić in Polish dictionaries at PWN