urwipołeć

Polish

Etymology

From urwać +‎ -i- +‎ połeć.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.rviˈpɔ.wɛt͡ɕ/
• Rhymes: -ɔwɛt͡ɕ
• Syllabification: u‧rwi‧po‧łeć

Noun

urwipołeć m pers

1. (colloquial, often humorous) scamp, rascal, mischief-maker, scapegrace

   Synonyms: see Thesaurus:urwis

Declension

Declension of urwipołeć

	singular	plural
nominative	urwipołeć	urwipołcie
genitive	urwipołcia	urwipołciów/urwipołci
dative	urwipołciowi	urwipołciom
accusative	urwipołcia	urwipołciów/urwipołci
instrumental	urwipołciem	urwipołciami
locative	urwipołciu	urwipołciach
vocative	urwipołciu	urwipołcie

Further reading

• urwipołeć in Polish dictionaries at PWN