urwać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From u- +‎ rwać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈu.rvat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -urvat͡ɕ
  • Syllabification: u‧rwać

Verb

[edit]

urwać pf (imperfective urywać)

  1. (transitive) to rip off, to break off, to sever
  2. (transitive) to cut short
  3. (transitive, colloquial) to deduct, to dock
  4. (intransitive) to stop short (stop speaking suddenly)
  5. (reflexive with się) to break off, to be severed
  6. (reflexive with się) to intermit, to fall silent
  7. (reflexive with się) to cease, to end
  8. (reflexive with się, colloquial) to slip out, to sneak off

Conjugation

[edit]
Conjugation of urwać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive urwać
future tense 1st urwę urwiemy
2nd urwiesz urwiecie
3rd urwie urwą
impersonal urwie się
past tense 1st urwałem,
-(e)m urwał
urwałam,
-(e)m urwała
urwałom,
-(e)m urwało
urwaliśmy,
-(e)śmy urwali
urwałyśmy,
-(e)śmy urwały
2nd urwałeś,
-(e)ś urwał
urwałaś,
-(e)ś urwała
urwałoś,
-(e)ś urwało
urwaliście,
-(e)ście urwali
urwałyście,
-(e)ście urwały
3rd urwał urwała urwało urwali urwały
impersonal urwano
conditional 1st urwałbym,
bym urwał
urwałabym,
bym urwała
urwałobym,
bym urwało
urwalibyśmy,
byśmy urwali
urwałybyśmy,
byśmy urwały
2nd urwałbyś,
byś urwał
urwałabyś,
byś urwała
urwałobyś,
byś urwało
urwalibyście,
byście urwali
urwałybyście,
byście urwały
3rd urwałby,
by urwał
urwałaby,
by urwała
urwałoby,
by urwało
urwaliby,
by urwali
urwałyby,
by urwały
impersonal urwano by
imperative 1st niech urwę urwijmy
2nd urwij urwijcie
3rd niech urwie niech urwą
passive adjectival participle urwany urwana urwane urwani urwane
anterior adverbial participle urwawszy
verbal noun urwanie

Derived terms

[edit]
nouns

Further reading

[edit]
  • urwać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • urwać in Polish dictionaries at PWN