Jump to content

urocyć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

urocyć impf or pf

  1. (transitive, Far Masovian) Alternative form of uroczyć (to cast a charm on)
    Urocół me chtóś.Someone has charmed me.

Further reading

[edit]
  • Wojciech Grzegorzewicz (1894) “urocyć”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 123