From Wiktionary, the free dictionary
From u- + radzić.
uradzić pf (imperfective uradzać)
- (transitive) to decide upon, to resolve, to settle (to come to a decision about something through deliberation)
- (transitive, colloquial) to bear, to lift, to lug (to successfully lift and hold something heavy)
Conjugation of uradzić pf
|
uradzić
|
uradzę
|
uradzimy
|
uradzisz
|
uradzicie
|
uradzi
|
uradzą
|
uradzi się
|
uradziłem, -(e)m uradził
|
uradziłam, -(e)m uradziła
|
uradziłom, -(e)m uradziło
|
uradziliśmy, -(e)śmy uradzili
|
uradziłyśmy, -(e)śmy uradziły
|
uradziłeś, -(e)ś uradził
|
uradziłaś, -(e)ś uradziła
|
uradziłoś, -(e)ś uradziło
|
uradziliście, -(e)ście uradzili
|
uradziłyście, -(e)ście uradziły
|
uradził
|
uradziła
|
uradziło
|
uradzili
|
uradziły
|
uradzono
|
uradziłbym, bym uradził
|
uradziłabym, bym uradziła
|
uradziłobym, bym uradziło
|
uradzilibyśmy, byśmy uradzili
|
uradziłybyśmy, byśmy uradziły
|
uradziłbyś, byś uradził
|
uradziłabyś, byś uradziła
|
uradziłobyś, byś uradziło
|
uradzilibyście, byście uradzili
|
uradziłybyście, byście uradziły
|
uradziłby, by uradził
|
uradziłaby, by uradziła
|
uradziłoby, by uradziło
|
uradziliby, by uradzili
|
uradziłyby, by uradziły
|
uradzono by
|
niech uradzę
|
uradźmy
|
uradź
|
uradźcie
|
niech uradzi
|
niech uradzą
|
uradzony
|
uradzona
|
uradzone
|
uradzeni
|
uradzone
|
uradziwszy
|
uradzenie
|
- uradzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uradzić in Polish dictionaries at PWN