uprawnienie

Polish

Etymology

From uprawnić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.pravˈɲɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: u‧praw‧nie‧nie

Noun

uprawnienie n

1. (uncountable) verbal noun of uprawnić
2. (countable, chiefly in the plural) entitlement, authority, right

Declension

Declension of uprawnienie

	singular	plural
nominative	uprawnienie	uprawnienia
genitive	uprawnienia	uprawnień
dative	uprawnieniu	uprawnieniom
accusative	uprawnienie	uprawnienia
instrumental	uprawnieniem	uprawnieniami
locative	uprawnieniu	uprawnieniach
vocative	uprawnienie	uprawnienia

Further reading

• uprawnienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uprawnienie in Polish dictionaries at PWN