upokorzyć

Polish

Etymology

From u- +‎ pokora +‎ -yć.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.pɔˈkɔ.ʐɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔʐɘt͡ɕ
• Syllabification: u‧po‧ko‧rzyć

Verb

upokorzyć pf (imperfective upokarzać)

1. (transitive) to humiliate, to put down, to debase, to degrade, to cheapen

   Synonyms: see Thesaurus:obrażać

2. (reflexive with się) to humiliate oneself

Conjugation

Conjugation of upokorzyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		upokorzyć
future tense	1st	upokorzę			upokorzymy
	2nd	upokorzysz			upokorzycie
	3rd	upokorzy			upokorzą
	impersonal	upokorzy się
past tense	1st	upokorzyłem, -(e)m upokorzył	upokorzyłam, -(e)m upokorzyła	upokorzyłom, -(e)m upokorzyło	upokorzyliśmy, -(e)śmy upokorzyli	upokorzyłyśmy, -(e)śmy upokorzyły
	2nd	upokorzyłeś, -(e)ś upokorzył	upokorzyłaś, -(e)ś upokorzyła	upokorzyłoś, -(e)ś upokorzyło	upokorzyliście, -(e)ście upokorzyli	upokorzyłyście, -(e)ście upokorzyły
	3rd	upokorzył	upokorzyła	upokorzyło	upokorzyli	upokorzyły
	impersonal	upokorzono
conditional	1st	upokorzyłbym, bym upokorzył	upokorzyłabym, bym upokorzyła	upokorzyłobym, bym upokorzyło	upokorzylibyśmy, byśmy upokorzyli	upokorzyłybyśmy, byśmy upokorzyły
	2nd	upokorzyłbyś, byś upokorzył	upokorzyłabyś, byś upokorzyła	upokorzyłobyś, byś upokorzyło	upokorzylibyście, byście upokorzyli	upokorzyłybyście, byście upokorzyły
	3rd	upokorzyłby, by upokorzył	upokorzyłaby, by upokorzyła	upokorzyłoby, by upokorzyło	upokorzyliby, by upokorzyli	upokorzyłyby, by upokorzyły
	impersonal	upokorzono by
imperative	1st	niech upokorzę			upokorzmy
	2nd	upokorz			upokorzcie
	3rd	niech upokorzy			niech upokorzą
passive adjectival participle		upokorzony	upokorzona	upokorzone	upokorzeni	upokorzone
anterior adverbial participle		upokorzywszy
verbal noun		upokorzenie

Derived terms

noun

• upokorzenie

 

Further reading

• upokorzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• upokorzyć in Polish dictionaries at PWN