Jump to content

uloupit

From Wiktionary, the free dictionary

Czech

[edit]

Etymology

[edit]

From u- +‎ loupit.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

uloupit pf

  1. to steal
    Synonym: ukrást

Conjugation

[edit]
Conjugation of uloupit
infinitive uloupit, uloupiti active adjective uloupivší
verbal noun uloupení passive adjective uloupený
present forms indicative imperative
singular plural singular plural
1st person uloupím uloupíme ulupme
2nd person uloupíš uloupíte ulup ulupte
3rd person uloupí uloupí

The verb uloupit does not have present tense and the present forms are used to express future only.

participles past participles passive participles
singular plural singular plural
masculine animate uloupil uloupili uloupen uloupeni
masculine inanimate uloupily uloupeny
feminine uloupila uloupena
neuter uloupilo uloupila uloupeno uloupena
transgressives present past
masculine singular uloupiv
feminine + neuter singular uloupivši
plural uloupivše

Further reading

[edit]
  • uloupiti”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
  • uloupiti”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
  • uloupit”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025