ulegnąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: ulęgnąć

Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

ulegnąć pf (imperfective ulegać)

  1. (intransitive) to yield, to give way, to submit, to succumb [with dative ‘to something’]
  2. (intransitive) to be subject to, to undergo [with dative ‘to something’]

Conjugation

[edit]
Conjugation of ulegnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ulegnąć
future tense 1st ulegnę ulegniemy
2nd ulegniesz ulegniecie
3rd ulegnie ulegną
impersonal ulegnie się
past tense 1st ulegnąłem,
-(e)m ulegnął
ulegnęłam,
-(e)m ulegnęła
ulegnęłom,
-(e)m ulegnęło
ulegnęliśmy,
-(e)śmy ulegnęli
ulegnęłyśmy,
-(e)śmy ulegnęły
2nd ulegnąłeś,
-(e)ś ulegnął
ulegnęłaś,
-(e)ś ulegnęła
ulegnęłoś,
-(e)ś ulegnęło
ulegnęliście,
-(e)ście ulegnęli
ulegnęłyście,
-(e)ście ulegnęły
3rd ulegnął ulegnęła ulegnęło ulegnęli ulegnęły
impersonal ulegnięto
conditional 1st ulegnąłbym,
bym ulegnął
ulegnęłabym,
bym ulegnęła
ulegnęłobym,
bym ulegnęło
ulegnęlibyśmy,
byśmy ulegnęli
ulegnęłybyśmy,
byśmy ulegnęły
2nd ulegnąłbyś,
byś ulegnął
ulegnęłabyś,
byś ulegnęła
ulegnęłobyś,
byś ulegnęło
ulegnęlibyście,
byście ulegnęli
ulegnęłybyście,
byście ulegnęły
3rd ulegnąłby,
by ulegnął
ulegnęłaby,
by ulegnęła
ulegnęłoby,
by ulegnęło
ulegnęliby,
by ulegnęli
ulegnęłyby,
by ulegnęły
impersonal ulegnięto by
imperative 1st niech ulegnę ulegnijmy
2nd ulegnij ulegnijcie
3rd niech ulegnie niech ulegną
passive adjectival participle ulegnięty ulegnięta ulegnięte ulegnięci ulegnięte
anterior adverbial participle ulegnąwszy
verbal noun ulegnięcie

Further reading

[edit]
  • ulegnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ulegnąć in Polish dictionaries at PWN