From Wiktionary, the free dictionary
From u- + knuć.
uknuć pf (imperfective knuć)
- (transitive) to plot, to scheme
Conjugation of uknuć pf
|
uknuć
|
uknuję
|
uknujemy
|
uknujesz
|
uknujecie
|
uknuje
|
uknują
|
uknuje się
|
uknułem, -(e)m uknuł
|
uknułam, -(e)m uknuła
|
uknułom, -(e)m uknuło
|
uknuliśmy, -(e)śmy uknuli
|
uknułyśmy, -(e)śmy uknuły
|
uknułeś, -(e)ś uknuł
|
uknułaś, -(e)ś uknuła
|
uknułoś, -(e)ś uknuło
|
uknuliście, -(e)ście uknuli
|
uknułyście, -(e)ście uknuły
|
uknuł
|
uknuła
|
uknuło
|
uknuli
|
uknuły
|
uknuto
|
uknułbym, bym uknuł
|
uknułabym, bym uknuła
|
uknułobym, bym uknuło
|
uknulibyśmy, byśmy uknuli
|
uknułybyśmy, byśmy uknuły
|
uknułbyś, byś uknuł
|
uknułabyś, byś uknuła
|
uknułobyś, byś uknuło
|
uknulibyście, byście uknuli
|
uknułybyście, byście uknuły
|
uknułby, by uknuł
|
uknułaby, by uknuła
|
uknułoby, by uknuło
|
uknuliby, by uknuli
|
uknułyby, by uknuły
|
uknuto by
|
niech uknuję
|
uknujmy
|
uknuj
|
uknujcie
|
niech uknuje
|
niech uknują
|
uknuty
|
uknuta
|
uknute
|
uknuci
|
uknute
|
uknuwszy
|
uknucie
|
- uknuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uknuć in Polish dictionaries at PWN