knuć

Polish

Etymology

Back-formation from knować.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈknut͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ut͡ɕ
• Syllabification: knuć

Verb

knuć impf (perfective uknuć)

1. (transitive) to plot, to scheme

Conjugation

Conjugation of knuć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		knuć
present tense	1st	knuję			knujemy
	2nd	knujesz			knujecie
	3rd	knuje			knują
	impersonal	knuje się
past tense	1st	knułem, -(e)m knuł	knułam, -(e)m knuła	knułom, -(e)m knuło	knuliśmy, -(e)śmy knuli	knułyśmy, -(e)śmy knuły
	2nd	knułeś, -(e)ś knuł	knułaś, -(e)ś knuła	knułoś, -(e)ś knuło	knuliście, -(e)ście knuli	knułyście, -(e)ście knuły
	3rd	knuł	knuła	knuło	knuli	knuły
	impersonal	knuto
future tense	1st	będę knuł, będę knuć	będę knuła, będę knuć	będę knuło, będę knuć	będziemy knuli, będziemy knuć	będziemy knuły, będziemy knuć
	2nd	będziesz knuł, będziesz knuć	będziesz knuła, będziesz knuć	będziesz knuło, będziesz knuć	będziecie knuli, będziecie knuć	będziecie knuły, będziecie knuć
	3rd	będzie knuł, będzie knuć	będzie knuła, będzie knuć	będzie knuło, będzie knuć	będą knuli, będą knuć	będą knuły, będą knuć
	impersonal	będzie knuć się
conditional	1st	knułbym, bym knuł	knułabym, bym knuła	knułobym, bym knuło	knulibyśmy, byśmy knuli	knułybyśmy, byśmy knuły
	2nd	knułbyś, byś knuł	knułabyś, byś knuła	knułobyś, byś knuło	knulibyście, byście knuli	knułybyście, byście knuły
	3rd	knułby, by knuł	knułaby, by knuła	knułoby, by knuło	knuliby, by knuli	knułyby, by knuły
	impersonal	knuto by
imperative	1st	niech knuję			knujmy
	2nd	knuj			knujcie
	3rd	niech knuje			niech knują
active adjectival participle		knujący	knująca	knujące	knujący	knujące
passive adjectival participle		knuty	knuta	knute	knuci	knute
contemporary adverbial participle		knując
verbal noun		knucie

Related terms

noun

• knowanie

 

verb

• knować

 

Further reading

• knuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• knuć in Polish dictionaries at PWN