ukártać

Polish

Etymology

From u- +‎ kártać.

Pronunciation

• (Lesser Poland):
  • (Podegrodzie) IPA^(key): /uˈkɒr.tat͡ɕ/

Verb

ukártać pf (imperfective kártać)

1. (transitive, Podegrodzie) Synonym of nakłonić

   Ukártalem go, zeby o tem nie gádáł. ― I persuaded him not to talk about it.

Related terms

verbs

• nakártać pf

Further reading

• Karol Mátyás (1891) “ukártać”, in “Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 4, Kraków: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 323