Jump to content

ujarzmić

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From u- +‎ jarzmo +‎ -ić. Compare Czech ujařmit.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /uˈjaʐ.mit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aʐmit͡ɕ
  • Syllabification: u‧jarz‧mić

Verb

[edit]

ujarzmić pf (imperfective ujarzmiać)

  1. (transitive) to master, to subdue, to gain control of someone or something
  2. (transitive) to harness (a resource or power)
    Synonym: zaprząc

Conjugation

[edit]
Conjugation of ujarzmić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ujarzmić
future tense 1st ujarzmię ujarzmimy
2nd ujarzmisz ujarzmicie
3rd ujarzmi ujarzmią
impersonal ujarzmi się
past tense 1st ujarzmiłem,
-(e)m ujarzmił
ujarzmiłam,
-(e)m ujarzmiła
ujarzmiłom,
-(e)m ujarzmiło
ujarzmiliśmy,
-(e)śmy ujarzmili
ujarzmiłyśmy,
-(e)śmy ujarzmiły
2nd ujarzmiłeś,
-(e)ś ujarzmił
ujarzmiłaś,
-(e)ś ujarzmiła
ujarzmiłoś,
-(e)ś ujarzmiło
ujarzmiliście,
-(e)ście ujarzmili
ujarzmiłyście,
-(e)ście ujarzmiły
3rd ujarzmił ujarzmiła ujarzmiło ujarzmili ujarzmiły
impersonal ujarzmiono
conditional 1st ujarzmiłbym,
bym ujarzmił
ujarzmiłabym,
bym ujarzmiła
ujarzmiłobym,
bym ujarzmiło
ujarzmilibyśmy,
byśmy ujarzmili
ujarzmiłybyśmy,
byśmy ujarzmiły
2nd ujarzmiłbyś,
byś ujarzmił
ujarzmiłabyś,
byś ujarzmiła
ujarzmiłobyś,
byś ujarzmiło
ujarzmilibyście,
byście ujarzmili
ujarzmiłybyście,
byście ujarzmiły
3rd ujarzmiłby,
by ujarzmił
ujarzmiłaby,
by ujarzmiła
ujarzmiłoby,
by ujarzmiło
ujarzmiliby,
by ujarzmili
ujarzmiłyby,
by ujarzmiły
impersonal ujarzmiono by
imperative 1st niech ujarzmię ujarzmijmy
2nd ujarzmij ujarzmijcie
3rd niech ujarzmi niech ujarzmią
passive adjectival participle ujarzmiony ujarzmiona ujarzmione ujarzmieni ujarzmione
anterior adverbial participle ujarzmiwszy
verbal noun ujarzmienie
[edit]
noun

Further reading

[edit]