uitsluitend

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)

Adverb

[edit]

uitsluitend

  1. exclusively

Participle

[edit]

uitsluitend

  1. present participle of uitsluiten

Declension

[edit]
Declension of uitsluitend
uninflected uitsluitend
inflected uitsluitende
positive
predicative/adverbial uitsluitend
uitsluitende
indefinite m./f. sing. uitsluitende
n. sing. uitsluitend
plural uitsluitende
definite uitsluitende
partitive uitsluitends