ugrzeczniony

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From ugrzecznić +‎ -ony.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /u.ɡʐɛt͡ʂˈɲɔ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnɘ
  • Syllabification: u‧grzecz‧nio‧ny

Adjective

[edit]

ugrzeczniony (comparative bardziej ugrzeczniony, superlative najbardziej ugrzeczniony, no derived adverb)

  1. complaisant, obliging, suave, well-mannered

Declension

[edit]
[edit]
noun
verbs

Participle

[edit]

ugrzeczniony (passive adjectival)

  1. passive adjectival participle of ugrzecznić

Further reading

[edit]
  • ugrzeczniony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ugrzeczniony in Polish dictionaries at PWN