ugrząźć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From u- +‎ grząźć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

ugrząźć pf (imperfective grząźć)

  1. (intransitive) Alternative form of ugrzęznąć

Conjugation

[edit]
Conjugation of ugrząźć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ugrząźć
future tense 1st ugrzęzę ugrzęziemy
2nd ugrzęziesz ugrzęziecie
3rd ugrzęzie ugrzęzą
impersonal ugrzęzie się
past tense 1st ugrzązłem,
-(e)m ugrzązł
ugrzęzłam,
-(e)m ugrzęzła
ugrzęzłom,
-(e)m ugrzęzło
ugrzęźliśmy,
-(e)śmy ugrzęźli
ugrzęzłyśmy,
-(e)śmy ugrzęzły
2nd ugrzązłeś,
-(e)ś ugrzązł
ugrzęzłaś,
-(e)ś ugrzęzła
ugrzęzłoś,
-(e)ś ugrzęzło
ugrzęźliście,
-(e)ście ugrzęźli
ugrzęzłyście,
-(e)ście ugrzęzły
3rd ugrzązł ugrzęzła ugrzęzło ugrzęźli ugrzęzły
impersonal ugrzęziono
conditional 1st ugrzązłbym,
bym ugrzązł
ugrzęzłabym,
bym ugrzęzła
ugrzęzłobym,
bym ugrzęzło
ugrzęźlibyśmy,
byśmy ugrzęźli
ugrzęzłybyśmy,
byśmy ugrzęzły
2nd ugrzązłbyś,
byś ugrzązł
ugrzęzłabyś,
byś ugrzęzła
ugrzęzłobyś,
byś ugrzęzło
ugrzęźlibyście,
byście ugrzęźli
ugrzęzłybyście,
byście ugrzęzły
3rd ugrzązłby,
by ugrzązł
ugrzęzłaby,
by ugrzęzła
ugrzęzłoby,
by ugrzęzło
ugrzęźliby,
by ugrzęźli
ugrzęzłyby,
by ugrzęzły
impersonal ugrzęziono by
imperative 1st niech ugrzęzę ugrząźmy
2nd ugrząź ugrząźcie
3rd niech ugrzęzie niech ugrzęzą
anterior adverbial participle ugrzązłszy
verbal noun ugrzęzienie

Further reading

[edit]
  • ugrząźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ugrząźć in Polish dictionaries at PWN