ugięcie

Polish

Etymology

From ugiąć +‎ -ęcie.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈɡjɛɲ.t͡ɕɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲt͡ɕɛ
• Syllabification: u‧gię‧cie

Noun

ugięcie n

1. (uncountable) verbal noun of ugiąć
2. (countable, physics) diffraction (breaking up of an electromagnetic wave as it passes a geometric structure)

   Synonym: dyfrakcja

Declension

Declension of ugięcie

	singular	plural
nominative	ugięcie	ugięcia
genitive	ugięcia	ugięć
dative	ugięciu	ugięciom
accusative	ugięcie	ugięcia
instrumental	ugięciem	ugięciami
locative	ugięciu	ugięciach
vocative	ugięcie	ugięcia

Further reading

• ugięcie in Polish dictionaries at PWN