ugiąć

Polish

Etymology

From u- +‎ giąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈu.ɡjɔɲt͡ɕ/

• Audio 1; “ugiąć”:

  (file)

• Audio 2; “ugiąć się”:

  (file)

• Rhymes: -uɡjɔɲt͡ɕ
• Syllabification: u‧giąć

Verb

ugiąć pf (imperfective uginać)

1. (transitive) to bend
2. (reflexive with się) to bow, to sag
3. (reflexive with się, figurative) to fold, to give in, to cave

Conjugation

Conjugation of ugiąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ugiąć
future tense	1st	ugnę			ugniemy
	2nd	ugniesz			ugniecie
	3rd	ugnie			ugną
	impersonal	ugnie się
past tense	1st	ugiąłem, -(e)m ugiął	ugięłam, -(e)m ugięła	ugięłom, -(e)m ugięło	ugięliśmy, -(e)śmy ugięli	ugięłyśmy, -(e)śmy ugięły
	2nd	ugiąłeś, -(e)ś ugiął	ugięłaś, -(e)ś ugięła	ugięłoś, -(e)ś ugięło	ugięliście, -(e)ście ugięli	ugięłyście, -(e)ście ugięły
	3rd	ugiął	ugięła	ugięło	ugięli	ugięły
	impersonal	ugięto
conditional	1st	ugiąłbym, bym ugiął	ugięłabym, bym ugięła	ugięłobym, bym ugięło	ugięlibyśmy, byśmy ugięli	ugięłybyśmy, byśmy ugięły
	2nd	ugiąłbyś, byś ugiął	ugięłabyś, byś ugięła	ugięłobyś, byś ugięło	ugięlibyście, byście ugięli	ugięłybyście, byście ugięły
	3rd	ugiąłby, by ugiął	ugięłaby, by ugięła	ugięłoby, by ugięło	ugięliby, by ugięli	ugięłyby, by ugięły
	impersonal	ugięto by
imperative	1st	niech ugnę			ugnijmy
	2nd	ugnij			ugnijcie
	3rd	niech ugnie			niech ugną
passive adjectival participle		ugięty	ugięta	ugięte	ugięci	ugięte
anterior adverbial participle		ugnąwszy
verbal noun		ugięcie

Further reading

• ugiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ugiąć in Polish dictionaries at PWN