udolny

Polish

Etymology

From udołać +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈdɔl.nɘ/
• Rhymes: -ɔlnɘ
• Syllabification: u‧dol‧ny

Adjective

udolny (not comparable, derived adverb udolnie)

1. (archaic) apt, fit, capable

   Synonyms: zdolny, zdatny

Declension

Declension of udolny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	udolny		udolna	udolne	udolni	udolne
genitive	udolnego		udolnej	udolnego	udolnych
dative	udolnemu		udolnej	udolnemu	udolnym
accusative	udolnego	udolny	udolną	udolne	udolnych	udolne
instrumental	udolnym		udolną	udolnym	udolnymi
locative	udolnym		udolnej	udolnym	udolnych

Further reading

• udolny in Polish dictionaries at PWN