udogodnić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From u- +‎ dogodny +‎ -ić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /u.dɔˈɡɔd.ɲit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔdɲit͡ɕ
  • Syllabification: u‧do‧god‧nić

Verb

[edit]

udogodnić pf (imperfective udogadniać)

  1. (transitive) to facilitate (to make easier)
    Synonyms: ułatwić, uprzystępnić

Conjugation

[edit]
Conjugation of udogodnić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive udogodnić
future tense 1st udogodnię udogodnimy
2nd udogodnisz udogodnicie
3rd udogodni udogodnią
impersonal udogodni się
past tense 1st udogodniłem,
-(e)m udogodnił
udogodniłam,
-(e)m udogodniła
udogodniłom,
-(e)m udogodniło
udogodniliśmy,
-(e)śmy udogodnili
udogodniłyśmy,
-(e)śmy udogodniły
2nd udogodniłeś,
-(e)ś udogodnił
udogodniłaś,
-(e)ś udogodniła
udogodniłoś,
-(e)ś udogodniło
udogodniliście,
-(e)ście udogodnili
udogodniłyście,
-(e)ście udogodniły
3rd udogodnił udogodniła udogodniło udogodnili udogodniły
impersonal udogodniono
conditional 1st udogodniłbym,
bym udogodnił
udogodniłabym,
bym udogodniła
udogodniłobym,
bym udogodniło
udogodnilibyśmy,
byśmy udogodnili
udogodniłybyśmy,
byśmy udogodniły
2nd udogodniłbyś,
byś udogodnił
udogodniłabyś,
byś udogodniła
udogodniłobyś,
byś udogodniło
udogodnilibyście,
byście udogodnili
udogodniłybyście,
byście udogodniły
3rd udogodniłby,
by udogodnił
udogodniłaby,
by udogodniła
udogodniłoby,
by udogodniło
udogodniliby,
by udogodnili
udogodniłyby,
by udogodniły
impersonal udogodniono by
imperative 1st niech udogodnię udogodnijmy
2nd udogodnij udogodnijcie
3rd niech udogodni niech udogodnią
passive adjectival participle udogodniony udogodniona udogodnione udogodnieni udogodnione
anterior adverbial participle udogodniwszy
verbal noun udogodnienie

Derived terms

[edit]
noun
[edit]
adjective
verbs

Further reading

[edit]