udobruchać

Polish

From u- +‎ dobruchać.

udobruchać pf

(transitive) to appease (to placate or pacify)
Synonym: ułagodzić
(reflexive with się) to relent (to give in or be swayed; to become less hard, harsh, or cruel)
Synonym: ułagodzić się

Conjugation of udobruchać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		udobruchać
future tense	1^st	udobrucham			udobruchamy
	2^nd	udobruchasz			udobruchacie
	3^rd	udobrucha			udobruchają
	impersonal	udobrucha się
past tense	1^st	udobruchałem, -(e)m udobruchał	udobruchałam, -(e)m udobruchała	udobruchałom, -(e)m udobruchało	udobruchaliśmy, -(e)śmy udobruchali	udobruchałyśmy, -(e)śmy udobruchały
	2^nd	udobruchałeś, -(e)ś udobruchał	udobruchałaś, -(e)ś udobruchała	udobruchałoś, -(e)ś udobruchało	udobruchaliście, -(e)ście udobruchali	udobruchałyście, -(e)ście udobruchały
	3^rd	udobruchał	udobruchała	udobruchało	udobruchali	udobruchały
	impersonal	udobruchano
conditional	1^st	udobruchałbym, bym udobruchał	udobruchałabym, bym udobruchała	udobruchałobym, bym udobruchało	udobruchalibyśmy, byśmy udobruchali	udobruchałybyśmy, byśmy udobruchały
	2^nd	udobruchałbyś, byś udobruchał	udobruchałabyś, byś udobruchała	udobruchałobyś, byś udobruchało	udobruchalibyście, byście udobruchali	udobruchałybyście, byście udobruchały
	3^rd	udobruchałby, by udobruchał	udobruchałaby, by udobruchała	udobruchałoby, by udobruchało	udobruchaliby, by udobruchali	udobruchałyby, by udobruchały
	impersonal	udobruchano by
imperative	1^st	niech udobrucham			udobruchajmy
	2^nd	udobruchaj			udobruchajcie
	3^rd	niech udobrucha			niech udobruchają
passive adjectival participle		udobruchany	udobruchana	udobruchane	udobruchani	udobruchane
anterior adverbial participle		udobruchawszy
verbal noun		udobruchanie

adjective

nouns

verb