ucirać

Old Polish

From utrzeć +‎ -ać. First attested in the middle of the 15th century.

ucirać impf (perfective utrzeć)

to rub off; to dry (to remove moisture by rubbing with something dry)
- Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[1], page 319:
  Począla lzamy yego svyate nogy vmyvacz y vczyrayącz vloszy svoymy glovy (capillis... tergebat Luc 7, 38)
  [Poczęła łzami jego święte nogi umywać i ucirając włosy swoimi głowy (capillis... tergebat Luc 7, 38)]
(attested in Lesser Poland) to scrape clean (scraping, to remove dirt, to cleanse)
- 1874-1891 [1454], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[2], [3], [4]}, volume XLVII, Radom, page 353:
  Vnde dicitur, quod testa vlg. scorlupa saniem vlg. gnoy morborum radebat vlg. vczyral (sc. Job), sedens in sterquilinio (Job 2, 8)
  [Vnde dicitur, quod testa vlg. scorlupa saniem vlg. gnoj morborum radebat vlg. ucirał (sc. Job), sedens in sterquilinio (Job 2, 8)]
to pet, to rub affectionately, to fawn
- Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[5], page 138:
  Lyzącz yego svyąte rące, czalvyacz y vczyrayącz yego nogy (extergendo pedes suos), szyą y (leg. są ji, sc. Jesukrysta) czczyly (sc. lwowie)
  [Liżąc jego święte ręce, całując i ucirając jego nogi (extergendo pedes suos), są ji (sc. Jesukrysta) ćcili (sc. lwowie)]

nouns

B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “ucirać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN