uchwała

See also: uchwala

Old Polish

Alternative forms

• hufała, ufała

Etymology

Deverbal from uchwalić. First attested in the fifteen century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /uxfa(ː)ɫa/
• IPA^(key): (15^th CE) /uxfaɫa/, /uxfɒɫa/

Noun

uchwała f

1. resolution, judgment, order, decision
   • 1874-1891 [Fifteen century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[1], [2], [3]}, volume XVI, page 343:

     Vchvala laudum

     [Uchwała laudum]

2. (law, attested in Masovia) resolution (written motion adopted by a deliberative body)
   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 89:

     Pakly ktho thą vchwaląn (nostrum statutum) przestanpicz smyal knabrnye..., taky przestampcza... karan ma bicz

     [Pakli kto tę uchwałę (nostrum statutum) przestępić śmiał knąbrnie..., taki przestępca... karan ma być]

3. ordinance (decision of city authorities, city law)
   • 1876-1929 [Middle of the 15th century], Vatroslav Jagić, editor, Archiv für slavische Philologie‎^[4], volume XXVII, page 266:

     Arbitrium, voluntas, consensus vlg. wffala, wola

     [Arbitrium, voluntas, consensus vlg. ufała, wola]

Derived terms

nouns

• uchwała mieścka
• ziemska uchwała

 

Related terms

adjectives

• ufalony

 

nouns

• ufalacz
• ufalca

 

verbs

• chwalić impf
• uchwalić pf, uchwalać impf

 

Descendants

• Polish: uchwała

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “uchwała”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish uchwała. By surface analysis, deverbal from uchwalić.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /uˈxfa.wa/

• (Middle Polish) IPA^(key): /uˈxfa.ɫa/, /uˈxfɒ.ɫa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -awa
• Syllabification: u‧chwa‧ła

Noun

uchwała f

1. (law) resolution (written motion adopted by a deliberative body)

   Synonym: rezolucja

2. (obsolete) adjudicate

   Synonyms: uchwalenie, uchwalanie

Declension

Declension of uchwała

	singular	plural
nominative	uchwała	uchwały
genitive	uchwały	uchwał
dative	uchwale	uchwałom
accusative	uchwałę	uchwały
instrumental	uchwałą	uchwałami
locative	uchwale	uchwałach
vocative	uchwało	uchwały

Related terms

verbs

• uchwalić pf, uchwalać impf

 

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), uchwała is one of the most used words in Polish, appearing 5 times in scientific texts, 26 times in news, 73 times in essays, 0 times in fiction, and 1 time in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 105 times, making it the 594th most common word in a corpus of 500,000 words.

Further reading

• uchwała in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uchwała in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “uchwała”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “UCHWAŁA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 10.05.2016
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “uchwała”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “uchwała”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “uchwała”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 213