uście

Old Polish

Alternative forms

• huszcie, huście
• uszcie (alternative reading)

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ustьje. By surface analysis, usta +‎ -ie.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /uɕt͡ɕɛ/
• IPA^(key): (15^th CE) /uɕt͡ɕɛ/

Noun

uście n

1. (hydrology, attested in Greater Poland) mouth (last section of a river or stream flowing into another river, lake, or sea)
   • 1877-1999 [1266], Franciszek Piekosiński, Antoni Gąsiorowski, Henryk Kowalewicz, Ryszard Walczak, Tomasz Jasiński, Izabela Skierska, editors, Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski. Codex diplomaticus Maioris Poloniae [Diplomatic Code of Greater Poland], volume I, Greater Poland, page 367:

     Fluvios vero utriusque lacus... una cum usczie scultetus et sui posteri cum omnibus utilitatibus, que in dictis fluviis fieri poterunt obtinebunt

     [Fluvios vero utriusque lacus... una cum uście scultetus et sui posteri cum omnibus utilitatibus, que in dictis fluviis fieri poterunt obtinebunt]

   1. (attested in Greater Poland) outlet (place of water outflow from a lake or reservoir)
      • 1877-1999 [1379], Franciszek Piekosiński, Antoni Gąsiorowski, Henryk Kowalewicz, Ryszard Walczak, Tomasz Jasiński, Izabela Skierska, editors, Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski. Codex diplomaticus Maioris Poloniae [Diplomatic Code of Greater Poland], volume IV, Greater Poland, page 27:

        Obstaculum, iaz vlg. dictum, quod obstaculum husczie nuncupatur, in stagno, quod Horchowy dicitur

        [Obstaculum, iaz vlg. dictum, quod obstaculum huście nuncupatur, in stagno, quod Horchowy dicitur]

2. (attested in Lesser Poland) water outflow, water source
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 106, 33:

     Poloszyl rzeky w pvsczø a wscie, albo a wychod, wod (Puł: a wychod wod) w chczene pycza (exitus aquarum in sitim)

     [Położył rzeki w puszczą a uście, albo a wychod, wod (Puł: a wychod wod) w chcienie picia (exitus aquarum in sitim)]

Descendants

• Polish: ujście

Further reading

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “(ujście) huście czy huszcie, uście czy uszcie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN