tyla

See also: tylá, tyła, and тыла

Lithuanian

Etymology

Deverbal from tìlti (“to fall silent”).

Pronunciation

• IPA^(key): [tʲiːˈlɐ]

Noun

tylà f (plural tỹlos) stress pattern 4

1. silence

Declension

Declension of tylà

	singular (vienaskaita)	plural (daugiskaita)
nominative (vardininkas)	tylà	tỹlos
genitive (kilmininkas)	tylõs	tylų̃
dative (naudininkas)	tỹlai	tylóms
accusative (galininkas)	tỹlą	tylàs
instrumental (įnagininkas)	tylà	tylomìs
locative (vietininkas)	tylojè	tylosè
vocative (šauksmininkas)	tỹla	tỹlos

Further reading

• “tyla”, in Lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of the Lithuanian language], lkz.lt, 1941–2025
• Pokorny, Julius (1959) Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), Bern, München: Francke Verlag

Polish

Pronunciation

• (Masovia):
  • (Near Masovian) IPA^(key): /ˈtɘ.la/
• (Lesser Poland):
  • (Przemyśl) IPA^(key): [ˈtɘ.lʲa]

Numeral

tyla

1. (Near Masovian, Przemyśl) Alternative form of tyle

Further reading

• Zygmunt Wasilewski (1889) “tyla”, in Jagodne: wieś w powiecie łukowskim, gminie Dąbie: zarys etnograficzny (in Polish), Warsaw: M. Arct, page 247
• Aleksander Saloni (1899) “tyla”, in “Lud wiejski w okolicy Przeworska”, in M. Arct, E. Lubowski, editors, Wisła : miesięcznik gieograficzno-etnograficzny (in Polish), volume 13, Warsaw: Artur Gruszecki, page 246)

Slovak

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈtila]

Noun

tyla

1. genitive singular of tylo