tussenlopen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch tusschenlôpen. Equivalent to tussen (“between”) +‎ lopen (“to walk”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtʏ.sənˌloː.pə(n)/
• Hyphenation: tus‧sen‧lo‧pen

Verb

tussenlopen

1. to walk between
2. (dated) to mediate

Conjugation

Conjugation of tussenlopen (strong class 7, separable)
infinitive	tussenlopen
past singular	liep tussen
past participle	tussengelopen
infinitive	tussenlopen
gerund	tussenlopen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	loop tussen	liep tussen	tussenloop	tussenliep
2nd person sing. (jij)	loopt tussen, loop tussen2	liep tussen	tussenloopt	tussenliep
2nd person sing. (u)	loopt tussen	liep tussen	tussenloopt	tussenliep
2nd person sing. (gij)	loopt tussen	liept tussen	tussenloopt	tussenliept
3rd person singular	loopt tussen	liep tussen	tussenloopt	tussenliep
plural	lopen tussen	liepen tussen	tussenlopen	tussenliepen
subjunctive sing.1	lope tussen	liepe tussen	tussenlope	tussenliepe
subjunctive plur.1	lopen tussen	liepen tussen	tussenlopen	tussenliepen
imperative sing.	loop tussen
imperative plur.1	loopt tussen
participles	tussenlopend	tussengelopen
1) Archaic. 2) In case of inversion.