triumphatorius
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From triumphātor + -ius.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /tri.um.pʰaːˈtoː.ri.us/, [t̪riʊmpʰäːˈt̪oːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /tri.um.faˈto.ri.us/, [t̪riumfäˈt̪ɔːrius]
Adjective
[edit]triumphātōrius (feminine triumphātōria, neuter triumphātōrium); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | triumphātōrius | triumphātōria | triumphātōrium | triumphātōriī | triumphātōriae | triumphātōria | |
Genitive | triumphātōriī | triumphātōriae | triumphātōriī | triumphātōriōrum | triumphātōriārum | triumphātōriōrum | |
Dative | triumphātōriō | triumphātōriō | triumphātōriīs | ||||
Accusative | triumphātōrium | triumphātōriam | triumphātōrium | triumphātōriōs | triumphātōriās | triumphātōria | |
Ablative | triumphātōriō | triumphātōriā | triumphātōriō | triumphātōriīs | |||
Vocative | triumphātōrie | triumphātōria | triumphātōrium | triumphātōriī | triumphātōriae | triumphātōria |
Related terms
[edit]Further reading
[edit]- “triumphatorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- triumphatorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.