tosaitheoir

Irish

Etymology

From tosaigh (“begin”, verb) +‎ -eoir (agent suffix).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt̪ˠɔsˠəhoːɾʲ/

Noun

tosaitheoir m (genitive singular tosaitheora, nominative plural tosaitheoirí)

1. beginner

Declension

Declension of tosaitheoir (third declension)

bare forms case singular plural nominative tosaitheoir tosaitheoirí vocative a tosaitheoir a tosaitheoirí genitive tosaitheora tosaitheoirí dative tosaitheoir tosaitheoirí forms with the definite article case singular plural nominative an tosaitheoir na tosaitheoirí genitive an tosaitheora na tosaitheoirí dative leis an tosaitheoir don tosaitheoir leis na tosaitheoirí

Mutation

Mutated forms of tosaitheoir

radical	lenition	eclipsis
tosaitheoir	thosaitheoir	dtosaitheoir

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “tosaitheoir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN