From Old Irish tosaigid (“begins”, verb), from tosach (“beginning”).[2]
tosaigh (present analytic tosaíonn, future analytic tosóidh, verbal noun tosú, past participle tosaithe) (transitive, intransitive)
- begin, commence
- start, initiate
|
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
| first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
| indicative
|
present
|
tosaím
|
tosaíonn tú;
tosaír†
|
tosaíonn sé, sí
|
tosaímid;
tosaíonn muid
|
tosaíonn sibh
|
tosaíonn siad;
tosaíd†
|
a thosaíonn; a thosaíos /
a dtosaíonn*
|
tosaítear
|
| past
|
thosaigh mé; thosaíos
|
thosaigh tú; thosaís
|
thosaigh sé, sí
|
thosaíomar; thosaigh muid
|
thosaigh sibh; thosaíobhair
|
thosaigh siad; thosaíodar
|
a thosaigh /
ar thosaigh*
|
tosaíodh
|
| past habitual
|
thosaínn / dtosaínn‡‡
|
thosaíteá / dtosaíteᇇ
|
thosaíodh sé, sí / dtosaíodh sé, s퇇
|
thosaímis; thosaíodh muid / dtosaímis‡‡; dtosaíodh muid‡‡
|
thosaíodh sibh / dtosaíodh sibh‡‡
|
thosaídís; thosaíodh siad / dtosaídís‡‡; dtosaíodh siad‡‡
|
a thosaíodh /
a dtosaíodh*
|
thosaítí / dtosaít퇇
|
| future
|
tosóidh mé;
tosód;
tosóchaidh mé†
|
tosóidh tú;
tosóir†;
tosóchaidh tú†
|
tosóidh sé, sí;
tosóchaidh sé, sí†
|
tosóimid;
tosóidh muid;
tosóchaimid†;
tosóchaidh muid†
|
tosóidh sibh;
tosóchaidh sibh†
|
tosóidh siad;
tosóid†;
tosóchaidh siad†
|
a thosóidh; a thosós; a thosóchaidh†; a thosóchas† /
a dtosóidh*; a dtosóchaidh*†
|
tosófar; tosóchar†
|
| conditional
|
thosóinn; thosóchainn† / dtosóinn‡‡; dtosóchainn†‡‡
|
thosófá; thosóchthᆠ/ dtosófᇇ; dtosóchthᆇ‡
|
thosódh sé, sí; thosóchadh sé, sí† / dtosódh sé, s퇇; dtosóchadh sé, s톇‡
|
thosóimis; thosódh muid; thosóchaimis†; thosóchadh muid† / dtosóimis‡‡; dtosódh muid‡‡; dtosóchaimis†‡‡; dtosóchadh muid†‡‡
|
thosódh sibh; thosóchadh sibh† / dtosódh sibh‡‡; dtosóchadh sibh†‡‡
|
thosóidís; thosódh siad; thosóchadh siad† / dtosóidís‡‡; dtosódh siad‡‡; dtosóchadh siad†‡‡
|
a thosódh; a thosóchadh† /
a dtosódh*; a dtosóchadh*†
|
thosófaí; thosóchthaí† / dtosófa퇇; dtosóchtha톇‡
|
| subjunctive
|
present
|
go dtosaí mé;
go dtosaíod†
|
go dtosaí tú;
go dtosaír†
|
go dtosaí sé, sí
|
go dtosaímid;
go dtosaí muid
|
go dtosaí sibh
|
go dtosaí siad;
go dtosaíd†
|
—
|
go dtosaítear
|
| past
|
dá dtosaínn
|
dá dtosaíteá
|
dá dtosaíodh sé, sí
|
dá dtosaímis;
dá dtosaíodh muid
|
dá dtosaíodh sibh
|
dá dtosaídís;
dá dtosaíodh siad
|
—
|
dá dtosaítí
|
| imperative
|
tosaím
|
tosaigh
|
tosaíodh sé, sí
|
tosaímis
|
tosaígí;
tosaídh†
|
tosaídís
|
—
|
tosaítear
|
| verbal noun
|
tosú
|
| past participle
|
tosaithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
tosaigh m
- inflection of tosach:
- vocative/genitive singular
- nominative/dative plural
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
- ^ Sjoestedt, M. L. (1931) Phonétique d’un parler irlandais de Kerry (in French), Paris: Librairie Ernest Leroux, § 180, page 91
- ^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “tosaigid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
