From Wiktionary, the free dictionary
From Old Irish tosaigid (“begins”, verb), from tosach (“beginning”).[2]
tosaigh (present analytic tosaíonn, future analytic tosóidh, verbal noun tosú, past participle tosaithe) (transitive, intransitive)
- begin, commence
- start, initiate
verbal noun
|
tosú
|
past participle
|
tosaithe
|
tense
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
tosaím
|
tosaíonn tú; tosaír†
|
tosaíonn sé, sí
|
tosaímid; tosaíonn muid
|
tosaíonn sibh
|
tosaíonn siad; tosaíd†
|
a thosaíonn; a thosaíos / a dtosaíonn*
|
tosaítear
|
past
|
thosaigh mé; thosaíos
|
thosaigh tú; thosaís
|
thosaigh sé, sí
|
thosaíomar; thosaigh muid
|
thosaigh sibh; thosaíobhair
|
thosaigh siad; thosaíodar
|
a thosaigh / ar thosaigh*
|
tosaíodh
|
past habitual
|
thosaínn / dtosaínn‡‡
|
thosaíteá / dtosaíteᇇ
|
thosaíodh sé, sí / dtosaíodh sé, s퇇
|
thosaímis; thosaíodh muid / dtosaímis‡‡; dtosaíodh muid‡‡
|
thosaíodh sibh / dtosaíodh sibh‡‡
|
thosaídís; thosaíodh siad / dtosaídís‡‡; dtosaíodh siad‡‡
|
a thosaíodh / a dtosaíodh*
|
thosaítí / dtosaít퇇
|
future
|
tosóidh mé; tosód; tosóchaidh mé†
|
tosóidh tú; tosóir†; tosóchaidh tú†
|
tosóidh sé, sí; tosóchaidh sé, sí†
|
tosóimid; tosóidh muid; tosóchaimid†; tosóchaidh muid†
|
tosóidh sibh; tosóchaidh sibh†
|
tosóidh siad; tosóid†; tosóchaidh siad†
|
a thosóidh; a thosós; a thosóchaidh†; a thosóchas† / a dtosóidh*; a dtosóchaidh*†
|
tosófar; tosóchar†
|
conditional
|
thosóinn; thosóchainn† / dtosóinn‡‡; dtosóchainn†‡‡
|
thosófá; thosóchthᆠ/ dtosófᇇ; dtosóchthᆇ‡
|
thosódh sé, sí; thosóchadh sé, sí† / dtosódh sé, s퇇; dtosóchadh sé, s톇‡
|
thosóimis; thosódh muid; thosóchaimis†; thosóchadh muid† / dtosóimis‡‡; dtosódh muid‡‡; dtosóchaimis†‡‡; dtosóchadh muid†‡‡
|
thosódh sibh; thosóchadh sibh† / dtosódh sibh‡‡; dtosóchadh sibh†‡‡
|
thosóidís; thosódh siad; thosóchadh siad† / dtosóidís‡‡; dtosódh siad‡‡; dtosóchadh siad†‡‡
|
a thosódh; a thosóchadh† / a dtosódh*; a dtosóchadh*†
|
thosófaí; thosóchthaí† / dtosófa퇇; dtosóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go dtosaí mé; go dtosaíod†
|
go dtosaí tú; go dtosaír†
|
go dtosaí sé, sí
|
go dtosaímid; go dtosaí muid
|
go dtosaí sibh
|
go dtosaí siad; go dtosaíd†
|
—
|
go dtosaítear
|
past
|
dá dtosaínn
|
dá dtosaíteá
|
dá dtosaíodh sé, sí
|
dá dtosaímis; dá dtosaíodh muid
|
dá dtosaíodh sibh
|
dá dtosaídís; dá dtosaíodh siad
|
—
|
dá dtosaítí
|
imperative
|
–
|
tosaím
|
tosaigh
|
tosaíodh sé, sí
|
tosaímis
|
tosaígí; tosaídh†
|
tosaídís
|
—
|
tosaítear
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
tosaigh m
- inflection of tosach:
- vocative/genitive singular
- nominative/dative plural
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
- ^ Sjoestedt, M. L. (1931) Phonétique d’un parler irlandais de Kerry [Phonetics of an Irish Dialect of Kerry] (in French), Paris: Librairie Ernest Leroux, § 180, page 91
- ^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “tosaigid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language