toirmeascaigh

Irish

Etymology 1

From toirmeasc (“prohibition; prevention, hindrance; mischief, dissension; mishap, misfortune”, noun) +‎ -igh.

Verb

toirmeascaigh (present analytic toirmeascaíonn, future analytic toirmeascóidh, verbal noun toirmeascú, past participle toirmeascaithe)

1. (transitive, intransitive) Alternative form of toirmisc (“prohibit, forbid; prevent, hinder”)

Conjugation

conjugation of toirmeascaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	toirmeascaím	toirmeascaíonn tú; toirmeascaír†	toirmeascaíonn sé, sí	toirmeascaímid; toirmeascaíonn muid	toirmeascaíonn sibh	toirmeascaíonn siad; toirmeascaíd†	a thoirmeascaíonn; a thoirmeascaíos / a dtoirmeascaíonn*	toirmeascaítear
	past	thoirmeascaigh mé; thoirmeascaíos	thoirmeascaigh tú; thoirmeascaís	thoirmeascaigh sé, sí	thoirmeascaíomar; thoirmeascaigh muid	thoirmeascaigh sibh; thoirmeascaíobhair	thoirmeascaigh siad; thoirmeascaíodar	a thoirmeascaigh / ar thoirmeascaigh*	toirmeascaíodh
	past habitual	thoirmeascaínn / dtoirmeascaínn‡‡	thoirmeascaíteá / dtoirmeascaíteᇇ	thoirmeascaíodh sé, sí / dtoirmeascaíodh sé, s퇇	thoirmeascaímis; thoirmeascaíodh muid / dtoirmeascaímis‡‡; dtoirmeascaíodh muid‡‡	thoirmeascaíodh sibh / dtoirmeascaíodh sibh‡‡	thoirmeascaídís; thoirmeascaíodh siad / dtoirmeascaídís‡‡; dtoirmeascaíodh siad‡‡	a thoirmeascaíodh / a dtoirmeascaíodh*	thoirmeascaítí / dtoirmeascaít퇇
future		toirmeascóidh mé; toirmeascód; toirmeascóchaidh mé†	toirmeascóidh tú; toirmeascóir†; toirmeascóchaidh tú†	toirmeascóidh sé, sí; toirmeascóchaidh sé, sí†	toirmeascóimid; toirmeascóidh muid; toirmeascóchaimid†; toirmeascóchaidh muid†	toirmeascóidh sibh; toirmeascóchaidh sibh†	toirmeascóidh siad; toirmeascóid†; toirmeascóchaidh siad†	a thoirmeascóidh; a thoirmeascós; a thoirmeascóchaidh†; a thoirmeascóchas† / a dtoirmeascóidh*; a dtoirmeascóchaidh*†	toirmeascófar; toirmeascóchar†
conditional		thoirmeascóinn; thoirmeascóchainn† / dtoirmeascóinn‡‡; dtoirmeascóchainn†‡‡	thoirmeascófá; thoirmeascóchthᆠ/ dtoirmeascófᇇ; dtoirmeascóchthᆇ‡	thoirmeascódh sé, sí; thoirmeascóchadh sé, s토/ dtoirmeascódh sé, s퇇; dtoirmeascóchadh sé, s톇‡	thoirmeascóimis; thoirmeascódh muid; thoirmeascóchaimis†; thoirmeascóchadh muid† / dtoirmeascóimis‡‡; dtoirmeascódh muid‡‡; dtoirmeascóchaimis†‡‡; dtoirmeascóchadh muid†‡‡	thoirmeascódh sibh; thoirmeascóchadh sibh† / dtoirmeascódh sibh‡‡; dtoirmeascóchadh sibh†‡‡	thoirmeascóidís; thoirmeascódh siad; thoirmeascóchadh siad† / dtoirmeascóidís‡‡; dtoirmeascódh siad‡‡; dtoirmeascóchadh siad†‡‡	a thoirmeascódh; a thoirmeascóchadh† / a dtoirmeascódh*; a dtoirmeascóchadh*†	thoirmeascófaí; thoirmeascóchtha토/ dtoirmeascófa퇇; dtoirmeascóchtha톇‡
subjunctive	present	go dtoirmeascaí mé; go dtoirmeascaíod†	go dtoirmeascaí tú; go dtoirmeascaír†	go dtoirmeascaí sé, sí	go dtoirmeascaímid; go dtoirmeascaí muid	go dtoirmeascaí sibh	go dtoirmeascaí siad; go dtoirmeascaíd†	—	go dtoirmeascaítear
	past	dá dtoirmeascaínn	dá dtoirmeascaíteá	dá dtoirmeascaíodh sé, sí	dá dtoirmeascaímis; dá dtoirmeascaíodh muid	dá dtoirmeascaíodh sibh	dá dtoirmeascaídís; dá dtoirmeascaíodh siad	—	dá dtoirmeascaítí
imperative		toirmeascaím	toirmeascaigh	toirmeascaíodh sé, sí	toirmeascaímis	toirmeascaígí; toirmeascaídh†	toirmeascaídís	—	toirmeascaítear
verbal noun		toirmeascú
past participle		toirmeascaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Etymology 2

Adjective

toirmeascaigh

1. inflection of toirmeascach (“prohibitive; preventive, obstructive; mischievous; accidental”):
   1. vocative/genitive singular masculine
   2. (archaic) dative singular feminine

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
toirmeascaigh	thoirmeascaigh	dtoirmeascaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “toirmisc”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Ó Dónaill, Niall (1977) “toirmeascach”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN