toelopen

Dutch

Etymology

From toe (“up to, at”) +‎ lopen (“to walk, run”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

toelopen

1. to walk up to

Conjugation

Conjugation of toelopen (strong class 7, separable)
infinitive	toelopen
past singular	liep toe
past participle	toegelopen
infinitive	toelopen
gerund	toelopen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	loop toe	liep toe	toeloop	toeliep
2nd person sing. (jij)	loopt toe, loop toe2	liep toe	toeloopt	toeliep
2nd person sing. (u)	loopt toe	liep toe	toeloopt	toeliep
2nd person sing. (gij)	loopt toe	liept toe	toeloopt	toeliept
3rd person singular	loopt toe	liep toe	toeloopt	toeliep
plural	lopen toe	liepen toe	toelopen	toeliepen
subjunctive sing.1	lope toe	liepe toe	toelope	toeliepe
subjunctive plur.1	lopen toe	liepen toe	toelopen	toeliepen
imperative sing.	loop toe
imperative plur.1	loopt toe
participles	toelopend	toegelopen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• lopen toe