toedenken

Dutch

Etymology

From toe (“towards”) +‎ denken (“to think”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

toedenken

1. to be destined for

Conjugation

Conjugation of toedenken (weak with past in -cht, separable)
infinitive	toedenken
past singular	dacht toe
past participle	toegedacht
infinitive	toedenken
gerund	toedenken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	denk toe	dacht toe	toedenk	toedacht
2nd person sing. (jij)	denkt toe, denk toe2	dacht toe	toedenkt	toedacht
2nd person sing. (u)	denkt toe	dacht toe	toedenkt	toedacht
2nd person sing. (gij)	denkt toe	dacht toe	toedenkt	toedacht
3rd person singular	denkt toe	dacht toe	toedenkt	toedacht
plural	denken toe	dachten toe	toedenken	toedachten
subjunctive sing.1	denke toe	dachte toe	toedenke	toedachte
subjunctive plur.1	denken toe	dachten toe	toedenken	toedachten
imperative sing.	denk toe
imperative plur.1	denkt toe
participles	toedenkend	toegedacht
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• denken toe, kenden toe, toekenden