toebedelen

Dutch

Etymology

From toe (“towards”) +‎ bedelen (“to assign, divide”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

toebedelen

1. assign; allot

   Dat lot werd mij toebedeeld

   That was my allotted fate

Conjugation

Conjugation of toebedelen (weak, prefixed, separable)
infinitive	toebedelen
past singular	bedeelde toe
past participle	toebedeeld
infinitive	toebedelen
gerund	toebedelen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	bedeel toe	bedeelde toe	toebedeel	toebedeelde
2nd person sing. (jij)	bedeelt toe, bedeel toe2	bedeelde toe	toebedeelt	toebedeelde
2nd person sing. (u)	bedeelt toe	bedeelde toe	toebedeelt	toebedeelde
2nd person sing. (gij)	bedeelt toe	bedeelde toe	toebedeelt	toebedeelde
3rd person singular	bedeelt toe	bedeelde toe	toebedeelt	toebedeelde
plural	bedelen toe	bedeelden toe	toebedelen	toebedeelden
subjunctive sing.1	bedele toe	bedeelde toe	toebedele	toebedeelde
subjunctive plur.1	bedelen toe	bedeelden toe	toebedelen	toebedeelden
imperative sing.	bedeel toe
imperative plur.1	bedeelt toe
participles	toebedelend	toebedeeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.