From Wiktionary, the free dictionary
tochail (present analytic tochlaíonn, future analytic tochlóidh, verbal noun tochailt, past participle tochailte)
- to dig (move hard-packed earth out of the way)
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
tochlaím
|
tochlaíonn tú; tochlaír†
|
tochlaíonn sé, sí
|
tochlaímid; tochlaíonn muid
|
tochlaíonn sibh
|
tochlaíonn siad; tochlaíd†
|
a thochlaíonn; a thochlaíos / a dtochlaíonn*
|
tochlaítear
|
past
|
thochail mé; thochlaíos
|
thochail tú; thochlaís
|
thochail sé, sí
|
thochlaíomar; thochail muid
|
thochail sibh; thochlaíobhair
|
thochail siad; thochlaíodar
|
a thochail / ar thochail*
|
tochlaíodh
|
past habitual
|
thochlaínn / dtochlaínn‡‡
|
thochlaíteá / dtochlaíteᇇ
|
thochlaíodh sé, sí / dtochlaíodh sé, s퇇
|
thochlaímis; thochlaíodh muid / dtochlaímis‡‡; dtochlaíodh muid‡‡
|
thochlaíodh sibh / dtochlaíodh sibh‡‡
|
thochlaídís; thochlaíodh siad / dtochlaídís‡‡; dtochlaíodh siad‡‡
|
a thochlaíodh / a dtochlaíodh*
|
thochlaítí / dtochlaít퇇
|
future
|
tochlóidh mé; tochlód; tochlóchaidh mé†
|
tochlóidh tú; tochlóir†; tochlóchaidh tú†
|
tochlóidh sé, sí; tochlóchaidh sé, sí†
|
tochlóimid; tochlóidh muid; tochlóchaimid†; tochlóchaidh muid†
|
tochlóidh sibh; tochlóchaidh sibh†
|
tochlóidh siad; tochlóid†; tochlóchaidh siad†
|
a thochlóidh; a thochlós; a thochlóchaidh†; a thochlóchas† / a dtochlóidh*; a dtochlóchaidh*†
|
tochlófar; tochlóchar†
|
conditional
|
thochlóinn; thochlóchainn† / dtochlóinn‡‡; dtochlóchainn†‡‡
|
thochlófá; thochlóchthᆠ/ dtochlófᇇ; dtochlóchthᆇ‡
|
thochlódh sé, sí; thochlóchadh sé, sí† / dtochlódh sé, s퇇; dtochlóchadh sé, s톇‡
|
thochlóimis; thochlódh muid; thochlóchaimis†; thochlóchadh muid† / dtochlóimis‡‡; dtochlódh muid‡‡; dtochlóchaimis†‡‡; dtochlóchadh muid†‡‡
|
thochlódh sibh; thochlóchadh sibh† / dtochlódh sibh‡‡; dtochlóchadh sibh†‡‡
|
thochlóidís; thochlódh siad; thochlóchadh siad† / dtochlóidís‡‡; dtochlódh siad‡‡; dtochlóchadh siad†‡‡
|
a thochlódh; a thochlóchadh† / a dtochlódh*; a dtochlóchadh*†
|
thochlófaí; thochlóchthaí† / dtochlófa퇇; dtochlóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go dtochlaí mé; go dtochlaíod†
|
go dtochlaí tú; go dtochlaír†
|
go dtochlaí sé, sí
|
go dtochlaímid; go dtochlaí muid
|
go dtochlaí sibh
|
go dtochlaí siad; go dtochlaíd†
|
—
|
go dtochlaítear
|
past
|
dá dtochlaínn
|
dá dtochlaíteá
|
dá dtochlaíodh sé, sí
|
dá dtochlaímis; dá dtochlaíodh muid
|
dá dtochlaíodh sibh
|
dá dtochlaídís; dá dtochlaíodh siad
|
—
|
dá dtochlaítí
|
imperative
|
tochlaím
|
tochail
|
tochlaíodh sé, sí
|
tochlaímis
|
tochlaígí; tochlaídh†
|
tochlaídís
|
—
|
tochlaítear
|
verbal noun
|
tochailt
|
past participle
|
tochailte
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.